Шығыс ақындарынша
Иузи — рәушан, көзі — гәуһар,
Ләғилдек бет үші әхмәр.
Тамағи қардан әм биһтар,
Қашың құдрет6, қоли шигә.
Өзәң гүзәлләра рәһбар,
Сәңә ғишық болып кәмтар,
Сүләйман, Ямшид, Искандәр,
Ала алмас барша мүлкигә.
Мүбәда олса ол бір кәз,
Тамаша қылса йузмә-йуз.
Кетіп қуат, йұмылып көз,
Бойың сал-сал бола нигә?[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ https://kitap.kz/book/424/read#epubcfi(/6/2[id1]!/4/2/2/1:0)