— Айтшы, аға, неғып жеңілдік,

Мәскеуде емес тегіндік,

Болған білем соқтығыс,

Емес білем аз жұмыс.

Ұмытпайды еш орыс

Бородинде көргенді.

— Ондағы біздің адамдар

Сендердей емес, балаңдар.

Қиын тиді оларға,

Аз кісі-ақ қайтып санарға

Қол салмаққа кәртечке38

Ол күн болды, күн кешке,

Қас қарайып, болды түн.

Штык, қылыш қайрасып,

Ширатып мұртын шайнасып,

Ашулы солдат қыстықты:

"Қойса екен бізді тыюын,

Айтса екен бізге қиынын,

Жыртпасақ жаудың киімін,

Біз не етеміз штыкті?!." [1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. //kitap.kz/book/424/read#epubcfi(/6/20[id10]!/4/2/2/1:0)