Абай өлеңдері/Абыралыға

Абыралыға

Мен жасымнан көп көрдім
Мұсылманды, кәпірді.
Абыралыдай көрмедім
Намаз білмес пақырды.

Қираәтін^[1] оқытып
Көріп едім, шатылды.
Ниет қыла білмейді,
Не қылады нәпілді^[2].

Намазшамның^[3] артынан
Құржаң-құржаң етеді.
Жер ұшық^[4] берген кісідей,
Тоңқаңдай ма, не етеді.

Нәпіл түгіл намазы —
Бәрі желге кетеді.
«Еннатайына кәлкәусар»^[5],
Пашол дереу, күнәкар
Аяғын ойлап айтқаны:
«Әні-шаны күлаптар».

Осы оқумен намаздың
Қай жерінде сауап бар?
Тегін ойлап байқасаң,
Мұнда ми жоқ, құлақ бар.

Түсініктемелер

↑ Қираәт (арабша) — оқу, құран оқу.
↑ Нәпіл (арабша) — міндетті бес уақыт оқылатын намазға қосымша оқылатын намаз.
↑ Намазшам (парсыша) — күн бата оқылатын намаз. Шам — кешкі, кеш.
↑ Жер ұшық — ауырған адамды күн батар алдында күн батысқа қаратып жерге жатқызып-тұрғызып ұшықтау.
↑ «Еннатайына кәлкәусар» — шынында да құрметің, сыйың кәусар суындай.

[1] Қираәт (арабша) — оқу, құран оқу.

[2] Нәпіл (арабша) — міндетті бес уақыт оқылатын намазға қосымша оқылатын намаз.

[3] Намазшам (парсыша) — күн бата оқылатын намаз. Шам — кешкі, кеш.

[4] Жер ұшық — ауырған адамды күн батар алдында күн батысқа қаратып жерге жатқызып-тұрғызып ұшықтау.

[5] «Еннатайына кәлкәусар» — шынында да құрметің, сыйың кәусар суындай.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]